Tę książkę śmiało mogę nazwać poradnikiem chrześcijanina.
W tej ksiażce główna bohaterka, rozwiewa wszystkie swoje wątpliwości.
Tworzy ona listę tysiąca darów. Swego rodzaju "Eucharisteo", czyli listę dziękczynienia.
Ta książka zdecydowanie należy do jednych z trudniejszych. Mamy tutaj opisane życie żony i matki szóstki dzieci, które nie należy do najłatwiejszych ale jednak główna bohaterka, stara się szukać pozytywów, za które dziękuje Bogu. W książce mamy pełno trudnych dialogów, niekiedy chaotycznych. Jak dla mnie jest ona nieco przesadna. Religia to jest kwestia, która tu rządzi, a inne tematy schodzą na dalszy plan. Stale są w niej powtarzane pewne schematy i idea wielbienia Boga. Owszem książka pozwala doceniać nam zalety każdej codziennej czynności ale czy to w 100% mnie zadowala? Osobiście wolałabym nieco więcej informacji na temat głównej bohaterki, jej życia, niż kwestii, w których zastawia się nad wieloma istotnymi dla niej sprawami bezpośrednio powiązanymi z udziałem Boga.
______________________________________________________________
„Mam tylko jedno słowo. Słowo na umieranie bez lęku, na ocalone, w pełni uzdrowione życie, słowo, które czyni cud gojący rany duszy i nawet zmarłych budzi do życia. [...]. Eucharisteo. Droga do celu jest ciężka. Lecz czy ja naprawdę chcę, by mnie ocalono?”
W tej ksiażce główna bohaterka, rozwiewa wszystkie swoje wątpliwości.
Tworzy ona listę tysiąca darów. Swego rodzaju "Eucharisteo", czyli listę dziękczynienia.
Ta książka zdecydowanie należy do jednych z trudniejszych. Mamy tutaj opisane życie żony i matki szóstki dzieci, które nie należy do najłatwiejszych ale jednak główna bohaterka, stara się szukać pozytywów, za które dziękuje Bogu. W książce mamy pełno trudnych dialogów, niekiedy chaotycznych. Jak dla mnie jest ona nieco przesadna. Religia to jest kwestia, która tu rządzi, a inne tematy schodzą na dalszy plan. Stale są w niej powtarzane pewne schematy i idea wielbienia Boga. Owszem książka pozwala doceniać nam zalety każdej codziennej czynności ale czy to w 100% mnie zadowala? Osobiście wolałabym nieco więcej informacji na temat głównej bohaterki, jej życia, niż kwestii, w których zastawia się nad wieloma istotnymi dla niej sprawami bezpośrednio powiązanymi z udziałem Boga.
______________________________________________________________
„Mam tylko jedno słowo. Słowo na umieranie bez lęku, na ocalone, w pełni uzdrowione życie, słowo, które czyni cud gojący rany duszy i nawet zmarłych budzi do życia. [...]. Eucharisteo. Droga do celu jest ciężka. Lecz czy ja naprawdę chcę, by mnie ocalono?”
„Czytam ten sam fragment raz jeszcze. Serce wali mi jak młotem. Nie słyszę tykania zegara ani chlupiącego buczenia zmywarki. Jedyne, co widzę, jedyne, o czym myślę, to że moje spisywanie tysiąca wyrazów wdzięczności, zaczęte pod wpływem chwili, bez głębszej refleksji, że to nazywanie ulotnych chwil jest naprawdę pracą uświęconą.”
„Radość jest najbardziej rzeczywistą rzeczywistością, najpełniejszym życiem. Radość jest zawsze dana, nigdy schwytana.”
„Każdy ciemny las ma w sobie słowa.”
Za możliwość przeczytania książki dziękuję portalowi czytampierwszy.pl
Czytampierwszy to portal na którym, wzamian za swoje recenzję macie okazje przeczytać wiele wydawniczych nowości.
Jeśli nie boicie się wyrażać swojej szczerej opinii to miejsce jest dla Was!
Więcej szczegółów po klinknięciu w baner!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz