Jest to moje pierwsze spotkanie z tym autorem. I powiem szczerze, że jestem pozytywnie zaskoczona twórcznością Wojciecha Chmielarza.
„Żmijowisko” to tytuł naszej opowieści i zarazem nazwa wsi, w którym wydarzyło się wiele. Zaczęło się od spotkań, jak co roku. Grupa przyjaciół, która stale zjeżdża w jedno miejsce i nie szczędzi sobie w nim żadnych atrakcji :) Jednak pewnego razu coś poszło nie tak... Ze spotkania wywiązała się kłótnia, a następnego dnia ginie córka jednego z bohaterów.Rok później, w to samo miejsce przyjeżdża ojciec zaginionej, aby podjąć kolejną próbę jej odnalezienia. Nikt nie reaguje na jego przybycie pozytywnie. Czy uda mu się dowieść prawdy? Jak potoczą się dalsze losy bohatera?
„Żmijowisko” to opowieść, która nie ma litości. Przez niemal całą historię skupiamy się na strefie psychicznej bohaterów. Staramy się zrozumieć ich wszystkie uczucia, jakie im towarzyszą. Złość, gniew, bezradność, miłość, strach. To jedne z nielicznych cech.
Ile tak naprawdę rodzic jest w stanie zrobić aby odnaleźć swoje dziecko? Po tej lekturze myślę, że naprawdę wiele. Sama w sobie książka zapewnia nam szeroką gamę uczuć i sprawia, że chcemy coraz bardziej zagłębiać się w fabułę. Akcja, która jest rozbita w czasie, pozwala nam nieco więcej zrozumieć. Jednak czasami natłoku nowych informacji jest, aż tyle, że zaczynamy się gubić.
Osobiście bardzo lubię czytać książki, które mają dno psychologiczne, stąd ja jestem zachwycona tą lekturą. Jednak liczę się z faktem, że będzie szerokie grono osób, któremu ta historia nie przypadnie do gustu. Liczne wulgaryzmy, używki, a także treści przeznaczone dla dorosłego grona odbiorców. Myślę, że w przypadku tej książki, to wszystko jest kwestią indywidualną.
Za możliwość przeczytania książki dziękuję portalowi czytampierwszy.pl
„Żmijowisko” to tytuł naszej opowieści i zarazem nazwa wsi, w którym wydarzyło się wiele. Zaczęło się od spotkań, jak co roku. Grupa przyjaciół, która stale zjeżdża w jedno miejsce i nie szczędzi sobie w nim żadnych atrakcji :) Jednak pewnego razu coś poszło nie tak... Ze spotkania wywiązała się kłótnia, a następnego dnia ginie córka jednego z bohaterów.Rok później, w to samo miejsce przyjeżdża ojciec zaginionej, aby podjąć kolejną próbę jej odnalezienia. Nikt nie reaguje na jego przybycie pozytywnie. Czy uda mu się dowieść prawdy? Jak potoczą się dalsze losy bohatera?
„Żmijowisko” to opowieść, która nie ma litości. Przez niemal całą historię skupiamy się na strefie psychicznej bohaterów. Staramy się zrozumieć ich wszystkie uczucia, jakie im towarzyszą. Złość, gniew, bezradność, miłość, strach. To jedne z nielicznych cech.
Ile tak naprawdę rodzic jest w stanie zrobić aby odnaleźć swoje dziecko? Po tej lekturze myślę, że naprawdę wiele. Sama w sobie książka zapewnia nam szeroką gamę uczuć i sprawia, że chcemy coraz bardziej zagłębiać się w fabułę. Akcja, która jest rozbita w czasie, pozwala nam nieco więcej zrozumieć. Jednak czasami natłoku nowych informacji jest, aż tyle, że zaczynamy się gubić.
Osobiście bardzo lubię czytać książki, które mają dno psychologiczne, stąd ja jestem zachwycona tą lekturą. Jednak liczę się z faktem, że będzie szerokie grono osób, któremu ta historia nie przypadnie do gustu. Liczne wulgaryzmy, używki, a także treści przeznaczone dla dorosłego grona odbiorców. Myślę, że w przypadku tej książki, to wszystko jest kwestią indywidualną.
Za możliwość przeczytania książki dziękuję portalowi czytampierwszy.pl
Czytampierwszy to portal na którym, wzamian za swoje recenzję macie okazje przeczytać wiele wydawniczych nowości.
Jeśli nie boicie się wyrażać swojej szczerej opinii to miejsce jest dla Was!
Więcej szczegółów po klinknięciu w baner!
_________________________________________________________
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz